دویدن در چه سالی اختراع شد؟ | تاریخچه کامل دویدن 🏃‍♂️

دویدن در چه سالی اختراع شد؟ دویدن در چه سالی کشف شد؟ حتماً شما هم به عنوان یک دونده کلیپ‌های زیادی را مشاهده کرده‌اید با این عنوان که ” مردم قبل از اختراع دویدن در سال ۱۹۰۰ (ویدئوی زیر را نگاه کنید)”. اما واقعیت چیست؟ آیا واقعاً دویدن در این سال کشف شده است یا اختراع شده است؟ اگر این‌طور نیست پس این عدد از کجا آمده است؟ بیایید با هم در دل تاریخ دویدن سفر کنیم و جواب تمامی سؤالات پیرامون سابقه و تاریخچه دویدن را پیدا کنیم. با دویدن عشق است مرجع به‌روز دونده‌های ایرانی همراه باشید.

دویدن یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در سراسر جهان است و روز‌به‌روز هم بر محبوبیت آن افزوده می‌شود. فقط در کشور ایالات متحده آمریکا، طبق آمارها در سال ۲۰۱۷، آمار دونده‌ها به ۶۰ میلیون نفر رسید و در سال ۲۰۲۰ به ۵۰ میلیون افت پیدا کرد. با این حال عدد ۵۰ میلیون دونده باز هم یک عدد شگفت‌انگیز سرسام‌آور است برای یک ورزشی که تاریخچه طولانی به اندازه عمر اجدادمان دارد. اگر می‌خواهید بزرگی این عدد را تصور کنید، جمعیت آمریکا ۳۴۵ میلیون نفر است، اگر ۵۰ میلیون دونده در این کشور وجود داشته باشند یعنی تقریبا از هر ۷ نفر، ۱ نفر دونده است. خب حالا به سؤال اصلی برگردیم، دویدن در چه سالی اختراع شد؟

دویدن در چه سالی اختراع شد؟ | چه کسی دویدن را اختراع کرد؟

شاید از جمله افرادی باشید که علاوه بر سؤال بالا، این سؤال برایتان پیش بیاید که چه کسی دویدن را اختراع کرده است؟ یا برای مثال دویدن کراس کانتری یا صحرانوردی یا دو سرعت را چه کسی اختراع کرده است؟ اما واقعیت این است که هیچ کسی نمی‌تواند افتخار ادعای اختراع دویدن را به خود نسبت دهد.

پیاده‌روی در همان اوایلی اختراع شد که انسان‌های نخستین حدود ۷ میلیون سال پیش از نخستی‌ها شروع به گذار از درخت‌نوردی به دوپا بودن کردند (البته چندان واژه اختراع مناسب این شرایط نیست، بهتر است بگوییم استفاده شد). فسیل‌های استرالوپیتکوس از حدود ۴ میلیون سال پیش نشان می‌دهد که انسان‌ها قبل از ساخت ابزارهای سنگی به شکل راست‌قامت راه می‌رفتند.

دویدن یک حرکت غریزی بوده که ۴ میلیون سال قبل بعد از اینکه انسان‌ها توانستند راست قامت راه بروند تکامل پیدا کرد و به عنوان روشی برای بقا به کار گرفته شد؛ قبل از آن به دلیل راست قامت‌نبودن اجدادمان، آنها قادر به دویدن نبودند، بلکه توانایی پیاده‌روی داشتند. دویدن به عنوان یک راهکاری برای بقای انسان‌های اولیه تکامل‌یافته است، طوری که اجداد اولیه ما (انسان‌های اولیه) از آن برای شکار طعمه، فرار از شکارچیان و مهاجرت به مسافت‌های دور استفاده می‌کردند. همان‌طور که در مقاله “چرا ما انسان‌ها برای دویدن متولد شده‌ایم” نیز اشاره کرده‌ایم، انسان‌ها از همه نظر برای دویدن طراحی شده‌اند و حرکت روی دو پا به ما یک برتری خاصی در استقامت به نسبت دیگر حیوانات داده است.

پس باید گفت که دویدن اختراع نشده است بلکه دویدن حاصل میلیون‌ها سال توانایی ذاتی برای انسان‌ها و حتی حیوانات بوده است که با آن بتوانند به بقا بپردازند اما همان‌طور که در زیر نیز اشاره خواهیم کرد، ورزشی که ما امروزه در دنیای مدرن به عنوان دویدن انجام می‌دهیم، چندان سابقه طولانی ندارد.

دویدن مدرن و مسابقات امروز یک تاریخچه جذاب طولانی از اولین ماراتن گرفته تا نخستین دونده‌های زن در این ماده را شامل می‌شود.

خرید کتاب آموزش دویدن

اگر بخواهیم اختراع دویدن را بررسی کنیم، باید واژه اختراع را از دو منظر نگاه کنیم …

• نخست اینکه دویدن باید از ابتدا به آن به دید بقا نگریسته شود تا اینکه به آن به دید ورزش نگاه شود.
• دوم از دید ورزش؛ اولین المپیک ورزشی در ۶۸۴ سال قبل از میلاد برگزار شد، اما این اولین رقابت دویدن نبود.

پس دویدن در چه سالی اختراع شد؟

شاید شما هم یک میم قدیمی را دیده باشید که در آن می‌گوید: ” دویدن در سال ۱۷۸۴ توسط توماس رانینگ اختراع شد وقتی می‌خواست هم‌زمان دو بار به صورت پیاده را برود”.

تخمین زده می‌شود ۶۲۱ میلیون دونده در سراسر جهان وجود داشته باشد (تقریبا معادل یک سیزدهم. یعنی از ۱ نفر ۱۳ نفر یک نفر می‌دود).

– تعداد دونده های جهان

اما واقعیت این است که این گفته که دویدن توسط توماس رانینگ اختراع شده است، بیشتر از اینکه واقعیت تاریخی باشد، یک پست وایرال در شبکه‌های اجتماعی است که افرادی را که هم‌زمان دو کار را انجام می‌دهند مسخره می‌کند.

بنابراین، همان‌طور که در بالا نیز گفتیم هیچ کس نمی‌تواند اعتبار یا ادعای اختراع دویدن را به خود نسبت دهد.

پس از آنجایی که دویدن توسط کسی اختراع نشده است، حالا باید به دنبال زمان شروع این فعالیت باشیم.

سر منشا دویدن | از چه سالی انسان دویدن را آغاز کرد و برای چه می‌دوید؟

اگر تابه‌حال کتاب متولد شده برای دویدن را خوانده باشید، احتمالاً برای بار اول سرمنشأ دویدن را شنیده باشید.

در این کتاب، نویسنده کریستوفر مک دوگال توضیح می دهد که دویدن احتمالاً ۲ میلیون سال (داده‌های فعالی دویدن اجداد ما را به ۴ میلیون سال پیش نسبت می‌دهند) پیش توسط اجداد ما به عنوان روشی برای بقا یا فرار از شکارچیان یا دنبال‌کردن شکار به کار گرفته می‌شده است.

طبق یک فرضیه‌ای که به شکل گسترده‌ای مورد مقبول واقع شده است، توانایی انسان‌ها برای دویدن به اجداد ما کمک کرده است تا طعمه‌های خود را تا زمان خستگی دنبال کرده و به شکار آنها بپردازند.

شاید با خودتان بگویید چنین چیزی ممکن نیست چون حیوانات از انسان‌ها سریع‌تر هستند، خب قطعاً همین‌طور است (اما نه همه حیوانات. حیوانات بزرگ سرعت پایینی دارند). اما انسان‌ها به لطف فیزیولوژی و بیولوژی خاص بدنی و ذهنی که دارند می‌توانستند و می‌توانند در مسافت‌های طولانی‌تر بهتر از حیوانات بدوند و همین امر هم باعث برتری آنها بر حیوانات می‌شد که توانایی استقامتی این شکلی نداشتند (در مقاله ۹  ویژگی آناتومی که ثابت می‌کند انسان‌ها برای دویدن متولد شده‌اند به طور کامل درباره این مزیت‌های کلیدی بحث کرده‌ایم).

و به این ترتیب، شکارچیان مستمر به صورت گروهی به راه می‌افتادند و از استقامت برتر خود برای  سیرکردن شکم‌شان ! استفاده می‌کردند. این روش برای انسان‌ها روش بهتری بود، زیرا آنها به اندازه حیوانات قوی نبوده و در مخفی‌سازی خود متبهر نبودند. بنابراین فرایند شکار حیوانات توسط انسان‌ها اولیه به شکل زیر بود:

• دنبال‌کردن می‌توانست ساعت‌ها زمان ببرد
• اعضای گروه برای حفظ استقامت گروه هر موقع که لازم بود دونده رهبر گروه را تعویض می‌کردند.
• سرانجام حیوان خسته می‌شد و شام خوشمزه و لذیذ گروه آماده می‌شد.

دیرین‌مردم‌شناسان تحقیقاتی را روی فسیل‌هایی انجام داده‌اند که این نظریه را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که دویدن آناتومی ما را شکل داده است و دویدن به دلیل ضرورت زنده‌ماندن به وجود آمده است.

دویدن دوران مدرن امروزی | تبدیل‌شدن دویدن به یک ورزش

در دوران مدرن امروزی مردم به چند دلیل می‌دوند:

• ۱) برای رقابت
• ۲) برای تناسب‌اندام
• ۳) برای کاهش وزن (که البته می‌تواند با گزینه دوم هم انجام گیرد
• ۴) برای به چالش کشیدن خودشان و خروج از منطقه امن، یا برای رسیدن به یک اتوبوس 😊،
• ۵) یا به شکلی ساده برای عشقی که به دویدن دارند می‌دوند و احساس رهایی‌بخشی و نشاط‌آوری که از آن به دست می‌آورند.

اگر سابقه تجربه رانرهای (Runner’s high) یا نشئگی دویدن (البته این حس‌وحال در همه تمرینات استقامتی حاصل نمی‌شود ولی حتی دویدن مسافت کوتاه هم می‌تواند باعث ترشح هورمون‌های شادی‌آوری در بدن دونده شود و نشاط و رهایی را در وی برانگیخته کند)را داشته باشید، خوب می‌دانید درباره چه حرف می‌زنیم.

همان‌طور که انسان‌ها کم‌کم به قرم بیست و یکم رسیدند و دیگر درباره به‌دست‌آوردن غذا و بقا نگرانی میلیون‌ها سال قبل را نداشتند، زمان بیشتری برای اوقات فراغت خود به دست آوردند و شروع به برنامه‌ریزی رویدادهای دویدنشان کردند.

آیا انسان‌ها دونده‌های استقامتی بهتری از حیوانات هستند؟

حدوداً ۵.۷ میلیون سال پیش، اجداد اولیه ما برای پیاده‌روی روی دو پا تکامل پیدا کردند، و طی این روند تکاملی وقتی به دوره راست‌قامتان یعنی ۴ میلیون سال پیش رسیدیم؛ چون آناتومی بدنی در این دوره برای دویدن بهینه شده بود، اجداد ما توانایی دویدن را به دست آوردند،. اما مهم‌تر از اینها همان‌طور که در مقاله ۹  ویژگی آناتومی که ثابت می‌کند انسان‌ها برای دویدن متولد شده‌اند نیز اشاره شده است، غده‌های تعریق در سراسر بدن ما است که به ما قابلیت این را می‌دهد که بدن به شکل موثری بتواند برای استقامت بهتر خود را در حین دویدن طولانی خنک سازد؛ چیزی که حیوانات به اندازه ما انسان ها نتوانستند در آن تکامل پیدا کنند.

در اینجا بیایید چند فکت جالب را درباره دونده‌های انسانی بگوییم:

• آیا می‌دانید که اوسین بولت نمی‌تواند یک چیتا را در دو ۱۰۰ کمتر شکست دهد؟
• هر ساله یک رقابت ۲۲ مایلی بین انسان و اسب در ولز برگزار می‌شود و نکته جالب اینجاست که معمولاً سریعترین دونده انسان فقط ۱۰ دقیقه دیرتر از اسب به خط پایان میرسد!.
• شترمرغ‌ها و گربه‌سانان می‌توانند با سرعت ۳۰ مایل بر ساعت بدوند (سریعتر از انسان‌ها).

پس تنها دلیلی که باعث شد انسان‌ها بتوانند از دوره سخت اولیه بدون سلاح با حیوانات وحشی جان سالم به در ببرند و زنده بمانند و شکار کنند، قابلیت دویدن استقامتی بود نه سرعت.

چه زمانی انسان‌ها دویدن را به عنوان یک نماد ورزشی شروع کردند؟

دویدن به عنوان یک نماد در ۳۱۰۰ قبل از میلاد در مصر باستان در فستیوالی که فستیوال SED شناخته می‌شد به کار گرفته شد.

فستیوال SED ، یک جشن بزرگ برای ادامه سلطنت فرعون بود. بیشتر اوقات این جشنواره ۳۰ سال بعد از شروع حکومت فرعون آغاز می‌شد و هر ۳ سال یک بار تا زمان مرگ وی برگزار می‌گردید.

بخش مربوط به دویدن یک مسیر ویژه بود که برای خود شخص فرعون طراحی شده بود؛ یک مسیری که نمایانگر سرزمین‌های مصر بود.

فرعون باید چهار دور از این مسیر را می‌دوید. در دو دور اول، او از لباس‌های سلطنتی مصر علیا استفاده می‌کرد اما در دو دور آخر او لباس‌های مصر سفلی را می‌پوشید.

هنوز برای کسی روشن نیست که کسانی که از مسابقه کناره‌گیری می‌کردند چه اتفاقی برایشان می‌افتاد، اما برخی اعتقاد دارند که مسابقه تنها یک هدف داشت و آن هم این بود که ” از پیری پیشی می‌گیرد“.

برخی محققان یا مورخان دیگر نیز به این مسئله دویدن فرعون از یک جنبه عملی‌تر نگاه می‌کنند. اگر فرعون قادر به پایان‌یافتن مسابقه نبود، ممکن بود این معنا را داشته باشد که او برای حکمرانی مناسب نیست. در چنین مواقعی، شاید او فوراً قربانی می‌شد تا جای خود را به یک فرعون جوان‌تر و تواناتر بدهد.

تاریخچه دویدن صحرانوردی یا دویدن کراس کانتری | دویدن در چه سالی اختراع شد

اولین مسابقه تپه یا شیب که در تاریخ ثبت شده است ممکن است به بازه زمانی ۱۰۴۰ تا ۱۰۶۴ میلادی در بریمیر اسکاتلند برگردد جایی که شاه مالکوم سوم یک مسابقه را برای یافتن یک پیام‌رسان سریع ترتیب داد.

احتمالاً شکل اولیه دویدن کراس‌کانتری سازماندهی شده از قرن ۱۹م منشأ بگیرد. این مسابقه تقریباً از سال ۱۸۳۸ هر ساله، در مدرسه کلیک ران راگبی انگلستان برگزار می‌شده است. اولین مسابقات در ماه دسامبر برگزار شد که در آن یک مسیر ۲۱ کیلومتری که در دروازه مدرسه شروع می‌شد انتخاب شد و در آن دونده‌ها از مزارع شخم‌زده و چمن‌زارها عبور می‌کردند. این تنها مسابقه‌ای از این نوع در آن بازه زمانی نبود، چیزی که اما امروزه دو صحرانوردی یا دو کراس‌کانتری می‌نامیم، تقریباً در تمامی مدارس خصوصی انگلستان رایج بود.

اگر این مسافت به نظر شما مسافت زیادی است، بهتر است به اولین مسابقه التراماراتن ثبت شده یعنی مسابقه التراماراتن کومردس (Comrades Marathon) در آفریقای جنوبی نگاهی بیندازید که مسافت آن بسیار بیشتر از مسافت دوهای کراس‌کانتری انگلستان است. این مسابقه التراماراتن برای اولین بار در تاریخ ۲۴ می ۱۹۲۱ برگزار شد و ۸۹ کیلومتر را شامل می‌شد که در آن دونده‌ها از شهر دوربان آفریقای جنوبی از طریق جاده‌ها و تپه‌ها مسیر استان کاوزولو تا پیترماریتزبورگ را می‌دویدند مسیری که هم اکنون هم استفاده می‌شود.

این مسابقه توسط یک کهنه سرباز جنگ جهانی اول، به نام ویک کلافام برای بزرگداشت سربازان آمریکای جنوبی که در جنگ گذشته شدند بنیان‌گذاری شد.

چه زمانی دویدن به عنوان یک ورزش شروع شد؟

اولین رویداد دویدن رقابتی شناخته شده به چیزی بین ۶۰۰ تا ۱۱۰۰ سال پیش از میلاد در بازی‌های تایلتان در ایرلند باز می‌گردد.

ایرلندی‌های این جشنواره مذهبی مرگ را گرامی می‌داشتند و شامل بازی‌های تشیع جنازه‌ای بودند که شامل رویدادهای ورزشی مانند دویدن، شنا و تیراندازی با کمان می‌شدند.

همچنین پادشاه وقت مصر به اسم تاهارکا یک مسابقه ۱۰۰کیلومتر برای تناسب‌اندام سربازانش ترتیب می‌داد. اگرچه شاید بتوان گفت که منشأ التراماراتن از مصر است اما باز هم نمی‌توان تاهارکا را مخترع دویدن دانست.

در سال ۱۸۹۷ ماراتن بوستن بنیان‌گذاری شد، و باعث شد دویدن مسافت بلند در بین مردم عمومیت بیشتری پیدا کند. شیدایی ماراتن در سال ۱۹۰۹ با چندین ماراتن که در نیویورک برگزار شد شروع شد.

رویدادهای ورزشی دویدن همچنان به تبدیل شدن به نقاط برجسته المپیک ادامه دادند، و رویدادهای جدید به تدریج در ترکیب با المپیک باعث شد دویدن در سراسر جهان محبوب شود.

با اینح ال، زنان تا المپیک آمستردام ۱۹۸۶ اجازه شرکت در رویداد ماراتن را نداشتند.

دویدن از دهه ۱۹۷۰ میلادی بود که برای اهداف تناسب‌اندام و اجتماعی رونق گرفت. تخمین زده می‌شود که در آن بازه زمانی ۲۵ میلیون دونده تفریحی^۱ در آمریکا می‌دویدند.

۱. اصطلاح recreational runner یا “دونده تفریحی” به دونده‌ای اطلاق می‌شود که هدف اصلی‌اش از دویدن، لذت بردن، حفظ سلامت، و بهبود تناسب اندام است، نه رقابت‌های حرفه‌ای یا ثبت رکورد. این دسته از دوندگان معمولاً زمان و انرژی زیادی را به تمرین‌های شدید و مسابقات اختصاص نمی‌دهند و به جای تمرکز بر سرعت و عملکرد، بر تجربه‌ی مثبت دویدن و ایجاد تعادل در زندگی خود تاکید دارند.

برای دوندگان تفریحی، اهدافی مانند کاهش استرس، لذت بردن از طبیعت، و تقویت سلامتی اهمیت بیشتری نسبت به رقابت‌های ورزشی دارند.

بازه زمانی از نحوه تکامل دویدن مدرن امروزی

• ۴۹۰ سال قبل از میلاد: فیدیپیس مسافت ماراتن تا آتن را با پاهای برهنه دوید.
• ۱۸۹۶: اولین بازی‌‌های مدرن المپیک امروزی در المپیای یونان، برگزار شد که شامل دوهای ۱۰۰ متر، ۴۰۰ متر و مسابقات ماراتن بود.
• ۱۸۹۷: ماراتن بوستن در آمریکا متولد شد که باعث شد این مسابقه در بین مردم عمومی‌تر شود.
• ۱۹۰۸: طی بازی‌های المپیک، مسافت ماراتن به دلیل درخواست خانواده سلطنتی به ۲۶.۲ مایل افزایش داده شد چون آنها می‌خواستند پایان مسابقه را در مقابل محل سکونت خود به تماشا بنشینند. دوراندو پیتری ایتالیایی (در تصویر بالا نشان داده شده است) توانست برنده مسابقه شود، اما به دلیل دریافت کمک در عکسی که تبدیل به نماد این مسابقه شد، از کسب مدال طلا رد صلاحیت شد.

این عکس مربوط به دوندۀ ایتالیایی، دوراندو پیئترو است که در المپیک ۱۹۰۸ لندن به شهرت رسید. او در فینال ماراتن این المپیک شرکت داشت و در حالی که به دلیل خستگی مفرط به سختی می‌توانست راه برود، به سمت خط پایان نزدیک شد. داوران و پزشکان کنار پیئترو قرار گرفتند و در دقایق پایانی به او کمک کردند تا به خط پایان برسد، اما به همین دلیل از قهرمانی محروم شد، زیرا بر اساس قوانین، هرگونه کمکی به دونده‌ها ممنوع بود.

این مسابقه به یکی از تاریخی‌ترین لحظات المپیک تبدیل شد و همدلی و روحیه تلاش پیئترو، حتی با وجود نپذیرفته شدن عنوان قهرمانی، تحسین زیادی برانگیخت.

– المپیک ۱۹۰۸ لندن

• ۱۹۰۹: شیدایی و شور و اشتیاق ماراتن با چندین ماراتن در نیویورک طی روزهای خاصی مانند روزهای شکرگزاری و روز بعد از کریسمس در بین مردم افزایش یافتد.
• ۱۹۲۴: آخرین دوره بازی‌های المپیک که در آن رویداد کراس‌کانتری وجود داشت. هم اکنون این رشته به عنوان بخشی از پنج گانه مدرن شناخته می‌شود.
• ۱۹۳۶: دونده آمریکایی آفریقایی جسی اونز برنده مدال‌های ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر مانع در برلین شد.
• ۱۹۶۰: دویدن آهسته یا جاگینگ یا نرم‌دویدن در این بازه زمانی در بین مشتاقان آن محبوب شد.
• ۱۹۶۸: پلیس، سناتور استروم تورموند را در سال ۱۹۶۸ در گرین ویل، کارولینای جنوبی، به دلیل نرم‌دویدن متوقف می‌کند. در آن زمان، افرادی که در حال دویدن یا دویدن بودند مشکوک تلقی می‌شدند. نکته مثبت این است که در همان سال انجمن ملی دویدن در ایالات متحده تشکیل شد.
• ۱۹۶۹: ماراتن بوستن به سومین دوشنبه آوریل تغییر یافت و از آن زمان در این روز برگزار می‌شود.
• ۱۹۷۲: فرانک شورتر آمریکایی برنده ماراتن المپیک ۱۹۷۲ شد و باعث رونق دویدن در دهه ۷۰ میلادی شد طوری که تقریباً ۲۵ میلیون آمریکایی دویدن را به عنوان یک علاقه (هابی) انجام می‌دادند.
• ۱۹۸۲: انجمن ملی ورزش دانشگاهی آمریکا (NCAA ) سرانجام رویداد دوومیدانی زنان را برگزار کرد.
• ۱۹۸۴: اولین المپیک لس آنجلس برای زنان دونده ماراتن برگزار شد.
• ۱۹۸۶: اولین پاداش نقدی برای برنده ماراتن بوستون اهدا شد.
• ۲۰۱۹: بیشتر از ۷۱۵ ماراتن در سراسر آمریکا برگزار می‌شوند!.

بعد از این همه سال‌هایی که از دویدن اولین بار انسان‌های اولیه تا دویدن امروز دنیای امروزی سپری شده است، دوباره باید نکاتی را دباره دویدن یادآور شویم:

• دویدن اختراع نشده است، اما در طول تاریخ تکامل پیدا کرده است.
• اجداد ما ما از دویدن برای بقا و فرار از شکارچیان و مهاجرت استفاده می‌کردیم.
• اولین مسابقه دویدن ثبت شده رقابت‌های دو سرعتی و ماراتن بودند که در قرن ۷ میلادی در بازی‌های المپیک یونان برگزار شدند.
• ۲۴ درصد افراد می‌گویند که دویدن را برای ورزش شروع می‌کنند.
• زمان‌های ماراتن میانگین آهسته‌تر شده‌اند، بیشتر به این دلیل که این ورزش هم اکنون توسط دونده‌های غیرنخبه نیز انجام می‌شود.
• التراماراتن در سال‌های گذشته به اندازه ۳۴۵% رشد داشته اشد.
• فقط ۲۳% دونده‌های تریل زن هستند، در حالیکه ۶۰% دونده‌های جاده را زنان تشکیل می‌دهند.

ماراتن بوستون: قدیمی‌ترین ماراتن سالانه جهان

ماراتن بوستون قدیمی‌ترین ماراتن و قابل‌احترام‌ترین مسابقه ماراتن در سال ۱۸۹۷ اختراع شد.

این ماراتن که در ابتدا ماراتن آمریکایی نامیده می‌شد، منشأ یک مسیر ۲۴.۵ مایلی دارد و در آشلند در متکالف میل شروع شد و در اروینگتون اول بوستون به پایان می‌رسید.

برگزارکنندگان مسابقه مسافت مسابقه را در سال ۱۹۲۴ به مسافت رسمی ۲۶.۲ مایل (۴۲.۲ کیلومتر) تغییر دادند.

کاترین سویتزر تبدیل به اولین زنی شد که برای اولین بار ماراتن بوستون را در ۱۹۶۷ دوید (در آن بازه زمانی باور بر این بود که مسافت‌های طولانی مانند ماراتن می‌تواند برای سلامتی زنان مضر باشد، به همین دلیل از شرکت آنها در این مسابقات جلوگیری می‌کردند).

اولین المپیک دویدن

در ۶۸۴ سال قبل از میلاد، اولین دوره ثبت شده بازی‌های المپیک در المپیای یونان باستان برگزار شد.

یک رویداد یک روزه که شامل جشنواره مذهبی بود که برای گرامی داشت زئوس خدای یونان برگزار می‌شد و بیشتر شامل رویدادهای دوومیدانی بود مانند دویدن، پرش طول، پرتاب تیر و پرتاب نیزه.

مسابقات دویدن شامل موارد زیر می‌شدند:

• مسابقه “استاد” (stade): که طول پیست المپیا از یک انتها تا انتهای دیگر را پوشش می‌داد.^۱
• (۲۰۰ متر) “دیاولوس” (diaulos): معادل دو استاد یا ۴۰۰ متر^۲
• “دولیخوس” (dolichos): بین ۷ تا ۲۴ استاد (یعنی بین ۱۴۰۰ تا ۴۸۰۰ متر)^۳

تاریخچه ماراتن

زمانی که انسان‌های اولیه شروع به یکجاگزینی کردند و شروع به کشاورزی و اهلی‌کردن حیوانات کردند، دیگر دویدن کاربرد اولیه را برای آنها نداشت.

اما دویدن یک کاربرد دیگر پیدا کرده بود. مصری‌ها، یونانیان و پارسیان به پیام‌رسان‌هایی که متخصص دویدن در مسافت‌های بلند بودن تکیه می‌کردند. خب حالا سؤال اینجاست مگر آنها اسب نداشتند؟ بله داشتند اما برخلاف اسب‌ها، انسان‌ها می‌توانستند از سطوح و شیب‌ها و مسیرهای سخت هم عبور کنند. هر بار که خواستید دوهای شیب را انجام دهید به این مورد فکر کنید.

در مصر در اوخر قرن ۷ میلادی، پادشاه تاهارکا سربازانش را مجبور می‌کرد تا مسافت ۱۰۰کیلومتری را برای داشتن آمادگی جسمانی بدوند. شاید بتوان گفت که منشأ التراماراتن از آنجا می‌آید، اما احتمالاً پادشاه تاهارکا واقعاً این رویداد را اختراع نکرده باشد – اوا فقط می‌خواست سربازانش تناسب‌اندام خوبی داشته باشند.

اما وقتی بحث ماراتن به میان می‌آید (به خصوص اسم آن)، افسانه‌ها از یک سرباز یونانی به اسم فیدیپیس که از صحنه نبرد ماراتن آتن یک مسافت ۴۲ کیلومتری را برای رساندن اخبار پیروزی بر مهاجمان پارس در نبرد ماراتن در ۴۹۰ سال قبل از میلاد دوید خبر می‌دهند.

ظاهراً فیدیپیدیس بعد از رساندن اخبار، بلافاصله به زمین افتاد و مرد.

اما اولین ماراتن در واقع بخشی از التراماراتن بود.

قبل از رساندن خبر پیروی آتنی‌ها، فیدیپیس همچنین یک مسافت ۱۵۰ مایلی () را از آتن تا اسپارتا و دوباره مسیر برگشت را برای درخواست کمک از سربازان اسپارتان برای کمک به نبرد دویده بود (آنها این درخواست وی را به دلیل برگزاری جشن رد کردند).

مسابقه اسپارتلون ۲۴۰ کیلومتری این دستاورد را گرامی می‌دارد.

اولین مسابقه ماراتن که به شکل مدرن امروزی برگزار شد در سال ۱۸۹۶ در بازی‌های المپیک بود که یک رویداد تاریخی را بازطراحی کرد، دویدن ۲۵ مایل از ماراتن تا آتن.

المپیک لندن در سال ۱۹۰۸ مسیر دویدن ماراتن را تغییر داد. برای برآورده کردن درخواست ملکه الکساندرا، مسابقه در زمین جمن قلعه ویندزور شروع شد و در مقابل رویال باکس در داخل استادیوم المپیک به پایان رسید و به همین دلیل مسافت ماراتن به ۲۶.۲ مایل افزایش یافت.

مسافت رسمی ماراتن درذ ۱۹۲۱ به ۲۶.۲ مایل تغییر پیدا کرد.

بازی‌های تابستانی المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس اولین دوره دونده‌های ماراتن زن بود.

تاریخچه نرم دویدن یا جاگینگ (آهسته دویدن)

اگر به دنبال زمان اختراع این نوع دویدن هستید، باید به نیمه دوم قرن نوزدهم برویم. در این زمان، به دونده‌های آهسته در ادبیات آن دوران اشاره شده است. اما احتمالاً شمشیربازان قرن‌ها قبل از قرن شانزدهم از دویدن آهسته به‌عنوان روشی برای تمرین استفاده می‌کردند.

دویدن آهسته به‌عنوان یک روش برای تناسب‌اندام تنها در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ محبوبیت یافت. آرتور لیدیارد، دونده و مربی، به محبوبیت این ورزش کمک کرد که برای اولین بار به عنوان یک فعالیت سازمان‌یافته در اوایل دهه ۱۹۶۰ در نیوزیلند ظاهر شد.

بیل باورمن، مربی دویدن آمریکایی، این مفهوم را به ایالات متحده آورد. در آنجا، این فعالیت به سرعت مشهور شد؛ ابتدا به عنوان تمرین هوازی برای ورزشکاران و سپس به عنوان یک فعالیت تفریحی برای تقریباً همه افراد جامعه.

سؤالات رایج درباره اختراع دویدن

جمع بندی پایانی

حالا که به پایان این مقاله رسیده‌ایم حتماً جواب سؤال خود را که دویدن در چه سالی اختراع شده است یا چه کسی دویدن را اختراع کرده است، پیدا کرده‌اید. در واقع دویدن توسط کسی اختراع نشده است، دویدن یک روشی برای بقای ما انسان‌ها در میلیون‌ها سال قبل بوده است. اما دویدن مدرن امروزی همان‌طور که در بالا نیز اشاره کردیم به بازی‌های المپیک یونان باز می‌گردد. البته دویدن به شکل امروزی که تبدیل به یک فعالیت برای اوقات فراغت شود و بیشتر افراد وقت خود را صرف آن کنند، تاریخچه چندان طولانی ندارد. تاریخچه دویدن هر چه که باشد آن چیزی که همه ما می‌دانیم این است که دویدن یک ورزش فوق‌العاده است که روح و روان و جسم ما را صیقل می‌دهد، شاید دلیل این همه لذتی که از این ورزش می‌بریم این باشد که این ورزش قدمتی به اندزه اجداد ما دارد و در ژن‌های ما خانه کرده است! پس اگر تا به امروز دویدن را شروع نکرده‌اید و از فواید دویدن اطلاعی ندارید، ما به شما توصیه می‌کنیم این رشته که در خون و جان و تن شما جا خوش کرده است را شروع کنید!