قبیله ای در مکزیک زندگی می کنند که به اسم تاراهومارا در دنیا مشهور شده اند. این قبیله به خاطر مسافت های بالایی که می دوند و توانایی فوق بشری شان در دو استقامت، در دنیا مشهور شده اند. دانشمندان و محققین زیادی، در این چند ساله به مطالعه این مردم پرداخته اند تا ببینیند، واقعا چه رازی در دل این مردم پنهان است، که موجب می شود به راحتی مسافت های فوق بشری را بدوند.
قبل از اینکه به ادامه مطلب بپردازیم، شما را دعوت می کنیم تا کلیپ نویسنده و دونده مشهور آمریکایی “کریستفور” رو ببینید که برای سالیان متمادی، این قبیله را مورد مطالعه قرار داده است.
برای دیدن کلیپ آیا ما انسان ها برای دویدن متولد شده ایم، بر روی اینجا کلیک کنید.
قبیله تاراهومارا
برگردیم به چندین قرن پیش، زمانی که مهاجران اروپایی پا به آمریکا گذاشتند تا پایه های یک کشور قوی را پایه ریزی کنند. با مهاجران به آمریکا، جنگ های زیادی بین مهاجران و مردم بومی آمریکا که ساکنین اصلی این سرزمین تازه کشف شده بودند، در گرفت. سرخ پوست هایی که چاره ای جز قبول سبک زندگی مهاجران اروپایی را نداشتند، بالاخره در برابر گلوله و سلاح های آتشین اروپایی ها تسلیم شدند.
در قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی، تقریبا هیچ قبیله ای سرخ پوست ها را در آمریکا نمی توانستید پیدا کنید که اسیر سبک زندگی اروپایی رنسانس نشده باشد.
بزودی بعد از کشف آمریکا، مهاجران بیشتری از کشورهای اسپانیا، پرتغال، فرانسه و انگلیس برای استعمار کشورهای آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی به این کشورها هجوم بردند.
با گذشت زمان، بیشتر مردم این قاره ها سبک زندگی شان را به سبک زندگی اروپایی تغییر دادند. اما قبیله تاراهومارا به مدت ۴۰۰ سال، مجبور به عقب نشینی شدند، و به دره ای مهاجرات کردند که دست هیچ مهاجم اسپانیایی به آنها نمی رسید. همین امر موجب شد، که تغییری در سبک زندگی شان به وجود نیایید. آنها مانند اجداد ما در هزاران سال پیش، شکار می کردند. تا جایی که می توانستند، پیر و جوان، زن و مرد دنبال شکار می دویدند، در نهایت، حیوان بخت برگشته چاره ای جز تسلیم نداشت.
انسان تنها موجودی روی کره خاکی است، که می تواند در هوای گرم، مسافت های طولانی را بدون توقف بدود. بیشتر حیوانات تحمل مسافت های بالا را ندارند و سیستم بدنی آنها به خوبی سیستم خنک سازی بدن انسان ها نیست. شاید از خودتان بپرسید که انسان ها نیازی به دویدن نداشته اند و می توانستند با سلاح، شکار کنند. از یاد نبرید که سابقه تاریخی اولین سلاح نوک تیز به ۲۰۰ هزار سال پیش که انسان خردمند امروزی پا به زمین نهاد، بر می گردد. این به این معنی است که تا قبل از آن، انسان از دویدن برای شکار حیوانات استفاده می کردند.
چرا تاراهوماریی ها فوق بشری هستند
وقتی نسل اندر نسل، دونده استقامتی باشین، نوادگان نوادگان شما دونده های استقامتی خواهند بود که قطعا توانایی های استقامتی شان بیشتر از شما خواهد بود. در عضلات مان ۲ نوع فیبر عضلانی وجود دارد. فیبر عضلانی کند انقباض و فیبر عضلانی تند انقباض. در دونده های سرعتی نسبت فیبر تند به کند بیشتر است و در دونده های استقامتی برعکس.
وقتی افرادی برای چندین نسل، دونده مسافتی باشند، قطعا از نظر ژنتیکی به نسبت سایر افراد برتری خواهند داشت (از نظر فیبر عضلانی کند). قبیله تاراهومارا نیز این چنین هستند. برای قرن های متمای می دویدند. برای شکار، فرار و حالا برای حال خوب شان می دوند J. در نتیجه نسل های بعدی آنها نیز دونده های فوق بشری خواهند شد.
اما اگر نسل های فعلی این قبیله، به جای اینکه مانند اجداد شان، بالای ۱۵۰ یا ۳۰۰ کیلومتر بدوند، به مرور زمان، مسافت دویدن شان را به زیر ۱۰۰ کیلومتر برسانند و سبک زندگی شان را نیز به سبک زندگی ما شبیه کنند، در قرن های بعدی، خبری از دونده های فوق بشری نخواهد بود.!
آنها چگونه میتوانند این مسافت را بدوند؟
دانشمندان زیادی در سالهای پیش مطالعات زیادی را بر روی این افراد انجام داده اند تا بفهمند این قبایل چه نوع تغذیه ای دارند که می توانند این مسافت های طولانی را بدوند. در دو ماراتن، بدن حدود ۲۶۰۰ کالری می سوزاند. دونده های تاراهومارایی گاها می توانند مسافت های بالای ۶۰۰ کیلومتری را به آسانی و بدون توقف بدوند، که باعث می شود بدنشان حدود ۴۳ هزار کالری بسوزاند.
محققین با بررسی سبک زندگی آنها و دویدن شان، به این نکات دست یافته اند:
۱.آب جوی ذرت محلی. آنها قبل از دویدن شان، یک آب جوی محلی که از ذرت تهیه شده است را می نوشند. این آب جو حاوی مقدار کمی الکل است و مقدار بسیار زیادی کربوهیدرات دارد. همه ما می دانیم که کربوهیدرات طی فرایندهایی در ماهیچه ها به گلیکوژن تبدیل شده و انرژی و سوخت ماهیچه ها را تامین می کند. در صورتی که ذخیره گلیکوژنی ماهیچه هایتان تمام شود (برخورد با دیوار!) خستگی و ناتوانی در ادامه دویدن به سراغ دونده خواهد آمد. به همین دلیل بیشتر دونده ها به دلیل تخلیه گیلیکوژنی ماهیچه هایشان، نای راه رفتن نیز ندارند.
اما دونده های قبیله تاراهومارا با این نوشیدنی جادویی، ذخیره های کربوهیدراتی بدنشان را پر می کنند تا توانایی دوهای مسافت بالا را داشته باشند. البته دونده های ماراتن نیز، معمولا از چند روز قبل شروع به بارگیری کربوهیدرات کرده تا ذخیره گلیکوژنی ماهیچه هایشان را بالا ببرند.
۲.دویدن با صندل مخصوص. آنها با نوعی صندل دست باف خودشان که هوراچی نامیده می شود، می دوند. تا همین چند دهه پیش، پا برهنه می دویدند، اما حالا با این نوع صندل ها می دوند. دانشمندان بعد از مطالعات زیاد، دریافتند که هیچ اثری از مصدومیت های پا در این دونده های مافوق بشری وجود ندارد، با اینکه مسافت هایی را می دوند که واقعا می تواند احتمال مصدومیت را بالا ببرد.
کفش های مدرن دویدن طوری طراحی شده اند که حمایت زیادی را از پا فراهم بیاورند. به همین دلیل، این نوع کفش ها باعث ضعیف شدن بیشتر پاها می شوند. در مطالعه ای دیگر نشان داده شد که، وقتی که با کفش می دویم، پا برخورد زیادی با زمین دارد، که در انگلیسی به آن High impact می گویند. البته خود دویدن، از نوع ورزش برخورد بالا می باشد. اما وقتی پابرهنه یا با صندل مخصوص این قبیله بدویم، این برخورد در مقایسه با دویدن با کفش دویدن، خیلی کمتر می شود.
همین امر منجر به کاهش خیلی زیاد احتمال مصدومیت در دونده ها خواهد شد. به همین دلیل هیچ اثری از مصدومیت در بین دونده های تاراهومارایی نیست. اما دونده های دیگر، هر سال، درگیر مصدومیت های جدید می شوند. البته که نحوه دویدن، ضعف در ماهیچه ها هم مزید بر علت است، اما کفش های دویدن نیز نقش اساسی ایفا می کنند.
نکته ای جالب در مورد افراد این قبیله این است که، درصد زیادی از افراد آن، با بیماری بیگانه هستند. خبری از بیماری های امروز بشری مانند سکته مغزی، چاقی، بیماری های قلبی، کلیوی، استخوانی و سرطان و …. در آنجا نیست. قطعا دویدن که فواید بی نظیری دارد یکی از عوامل اصلی سلامتی این افراد است. همچنین سبک زندگی به دور از هیاهو و استرس شهری با دغدغه های جهان امروزی نیز یکی دیگر از عوامل است.
حرف آخر
قبیله تاراهومارا به ما یادآوری می کند که اجداد ما چه دونده هایی بوده اند و ما برای دویدن متولد شده‌ایم!. انسان امروزی در واقع یک ششم توانایی های دویدن اجداد ما را دارد. به مرور زمان و تغییر سبک زندگی مان، توانایی دوهای فوق بشری را از دست داده ایم. تنها شواهدی که به ما اثبات می کند که اجداد ما چه دونده های بی نظیری بوده اند، مردم قبیله تاراهومارا هستند. مردمانی که با عشق می دوند.
