دویدن در مسابقات جاده، مانند دو ۵ کیلومتر، می تواند برای دونده های مبتدی ترسناک باشد، اما اگر بیش از حد نگران باشید، شما از فواید زیاد شرکت در مسابقه محروم خواهید شد. در ادامه به ترس های رایج درباره مسابقه دو خواهیم پرداخت و اینکه چطور آنها را برطرف کنیم.
۱.من بعد از همه به خط پایان میرسم
یکی از رایج ترین ترس های اغلب دونده های مبتدی، ترس از آخر شدن در اولین مسابقه شان می باشد. حقیقت این است که احتمال زیادی وجود دارد تا در اولین مسابقه تان به عنوان آخرین افراد به خط پایان برسید. بیشتر دوهای کوتاه مانند دو ۵ کیلومتر، شرکت کنندگانی دارند که پیاده روی می کنند، بنابراین اگر از روش پیاده روی/دویدن استفاده می کنید، شما به احتمال زیاد جلوتر از آنها به خط پایان می رسید. اگر واقعا درباره آخر شدن نگران هستید، می توانید در مسابقات خیریه ای شرکت کنید که زمان در آنها اهمیت ندارد، بنابراین شما می توانید با خیالی آسوده بر نگرانی تان با شرکت در این مسابقات غلبه کنید.
اما مهم ترین چیز این است که نگران عملکردتان در مقایسه با سایر شرکت کننده ها نباشید. تنها خودتان هستید که با خودتان رقابت می کنید. بنابراین اینکه شما اول یا آخر شوید، خیلی مهم نیست، بلکه مهم این است که به مسیر پیشرفت تان ادامه دهید.
۲.از دویدن در برابر مردم خجالت میکشم
بسیاری از مردم از دویدن در محیط های عمومی ترس دارند و فکر می کنند که مورد قضاوت مردم واقع خواهند شد. شاید پوشیدن لباس مناسب، راحتی بیشتری به شما برای دویدن در محیط عمومی بدهد. خصوصا اگر زنان بخواهند در محیط عمومی بدوند!. مخصوصا در کشور ما!.
اگر نگران حرفهای بعضی از افراد هستید، سعی کنید با فکرهای دیگر خودتان را مشغول کنید. اگر آنها واقعا با خودشان صادق باشند، باید با خودشان بگویند: “ای کاش من هم جای او بودم و میتوانستم بدوم”. و اگر افرادی نیز بودند که با جملاتی منفی قصد داشتند تا شما را تحت تاثیر قرار دهند، بدون توجه از کنار آنها رد شوید. شما آمده اید بدوید نه اینکه جواب آنها را بدهید! حقیقت این است این قضاوت های ناعادلانه آنها بیشتر بخاطر حسودی شان نسبت به شما است که شما می دوید!.
به خاطر داشته باشید که همیشه سخت ترین چیزها، اولین ها هستند. بعد از اینکه یکبار در محیط عمومی بدوید، برای دفعات بعد، نگرانی تان خیلی کمتر خواهید شد. بعلاوه اینکه شما باید به خودتان افتخار کنید که کاری را انجام می دهید که باعث سلامتی ذهنی و جسمی تان می شود.
۳.من نمی توانم تمام زمان را بدوم
تا حالا کسی را به خاطر پیاده روی در مسابقه، رد نکرده اند. در حقیقت، در بیشتر مسابقات، همیشه بعضی افراد وجود دارند که پیاده روی می کنند. بنابراین اگر می خواهید که از روش پیاده روی/دویدن برای مسابقه استفاده کنید، و یا احساس کردید که نیاز به پیاده روی دارید، بابت این کار خجالت زده نشوید.
اگر قبلا تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته باشید و واقعا می خواهید که قادر به دویدن در تمام زمان مسابقه باشید، نکات زیر را دنبال کرده و مطمئن شوید که در اوایل مسابقه خیلی سریع نمی دوید و انتهای مسابقه را با پیاده روی تمام نمی کنید.
- در وهله اول نباید خودتان را با دونده های سریعتر مقایسه کنید. شما باید با توجه به تمریناتی که داشته اید مسابقه تان را شروع کنید. شروع تان نباید خیلی سریع باشد که در اواسط مسابقه، انرژی تان تخلیه شود.
- سعی کنید که مایل اول را آرام تر بدوید. سپس مایل آخر مسابقه را با سرعت بیشتری بدوید. با این روش انرژی بیشتری برای پایان مسابقه خواهید داشت.
- مسابقه را در سرعت مناسب خودتان شروع کنید. بنابراین نباید توجهی به سایر دونده ها داشته باشید. اگر احساس کردید سریعتر از سرعت خودتان می دوید، سرعت تان را کم کنید.
۴.من نمی دانم چکار کنم
بسیاری از دونده های مبتدی در مورد اولین تجربه مسابقه شان استرس دارند. آنها سوالاتی مانند اینکه: ” کجا باید چیزی بخورم”، ” خط شروع مسابقه کجاست؟”،” گم نشوم؟! ” دارند.
یک مسابقه را تماشا کنید و یا به پیشنهادات برگزارکنندگان گوش دهید. شما هم چنین می توانید به نکات و نصایح افرادی که قبلا سابقه شرکت در مسابقه را داشته اند نیز گوش دهید. یا می توانید از یک دوست که سابقه شرکت در مسابقه را داشته است، سوالات تان را بپرسید. بیشتر دونده ها از دیدن دونده های تازه هیجان زده می شوند.
۵.من برای شرکت در مسابقات دو خیلی پیر هستم
تا وقتی که سالم هستید، برای شرکت در مسابقات دو پیر نیستید. دونده های کهنسال زیادی در سراسر جهان در مسابقات شرکت می کنند و حتی مسابقه را نیز به پایان می رسانند.
برگزارکنندگان مسابقه، مردم را تشویق می کنند تا از هر رده سنی و سطح ورزشی در مسابقات دو شرکت کنند.
بنابراین به یاد داشته باشید شما هرگز برای شروع دویدن خیلی پیر نیستید، و برای شرکت در مسابقه دو نیز خیلی دیر نیست.
